παρήλικος

και παρήλικας, θηλ. παρήλικη / παρῆλιξ, -ικος, ΝΑ

αυτός που έχει περάσει την ακμή τής ηλικίας του, τής νιότης του, και βρίσκεται σε προχωρημένη ηλικία, ο ηλικιωμένος

αρχ.

αυτός που έχει συμπληρώσει τα χρόνια υπηρεσίας του σέ μια θέση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)-* + ἧλιξ, -ικος «συνομήλικος» (πρβλ. ομ-ήλιξ)].